نام خیابان ولیعصر با چنارهای کهنسالش پیوند خورده است؛ پیوندی ناگسستنی که برای رهگذران این خیابان یک نوستالژی است.چنارهای ولیعصر نیز مانند صدها نوستالژی دیگر درحال فراموشی و البته نابودی است. از ۶۰ هزار چنار این خیابان کمتر هفت هزار اصله باقی مانده است. روزنامه قانون در گزارشی نوشت: ولیعصر، تنها یک خیابان نیست بلکه میراث ملی محسوب می شود. سال ۹۱ آسفالت و چنارهای این خیابان ثبت ملی شد اما ثبت ملی ولیعصر، ناجی چنارهای آن نشد و کارگران همچنان مشغول قطع درختان هستند. این روزها چنارهای ولیعصر به درد خشکی  مبتلا شده اند. پس از خشک شدن نیز بلافاصله شهرداری آن ها را به بهانه پرخطر بودن قطع می کند. خشکی چنارهای این خیابان به دلیل نمک پاشی و آبیاری با فاضلاب، سنگ کاری های پای درختان و ساخت و سازهایی که نزدیک پیاده راه ها درحال انجام است و از پایین ریشه درخت ها را قطع می کند و از بالا مانع رسیدن نور و هوا به درختان می شود، رخ می دهد. شب نیز زمان  رقص اره شهرداری بر تن چنارهای ولیعصر است. صبح که می شود، دیگر اثری از آن چنارهای کهنسال و قدیمی وجود ندارد؛ گویا هیچ گاه در آن سمت خیابان، چناری وجود نداشته است. ادعایی  واهی هرازچندگاهی صدای فعالان محیط زیست و رسانه ها در اعتراض به قطع چنارهای ولیعصر بلند می شود و هربار شهرداری، توجیه جدیدی برای قطع آن ها مطرح می کند. اما به تازگی  مدیران شهرداری، تعداد نهال های چنار کاشته شده در این خیابان را بیش از آنچه که خشک و قطع شده است، بیان کرده اند. شهرداری مدعی است بیش از سه هزار اصله چنار در خیابان ولیعصر غرس کرده است. ادعایی که اندک چنارهای باقی مانده این خیابان، خلاف آن را ثابت می کنند.

کم آبی، کشت تابستانه را از نفس می‌اندازد

منبع:24 آنلاین نیوز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *